- عطارمارت
- مرداد 22, 1397
خواص افسنتین
نامهای رایج:
افسنتین کبیر، ابسنتین، کشوتای رومی، خترق
Artemisia absinthium.
قسمت های دارویی:
برگ و سرشاخه های گل دار
خصوصیات ظاهری:
گیاهی است از خانواده Compositae، علفی و پایا و بسیار سازگار با شرایط نامساعد رویش. ساقه آن نیم تا یک متر و دارای شاخه های مستعد خاکستری رنگ است. برگ های آن دارای بریدگی های بسیار عمیق به رنگ سفید نقره ای و پوشیده از تارهای نازک است که در حقیقت غده های کوچکی اند به شکل مو یا تار نازک. گلهای آن زرد و در یک مجموعه مدور و کروی است. این گل ها در تابستان ظاهر می شوند. میوه آن خشک، کوچک و بدون کاکل است. از تمام اعضای گیاه بویی قوی استشمام می شود. برگ های آن تلخ است.
طبیعت:
گرم و خشک است.
ترکیبات شیمیایی:
این گیاه حاوی نوعی اسانس روغنی است که محتوی تویون و تویول، شیره تلخ، ابسین تین، اسیدهای آلی و تانن است.
خواص درمانی و موارد مصرف:
1- پنجاه گرم گل و سرشاخه های گل دار آن را در یک لیتر آب جوش دم کرده، آن را صاف کنید و هر صبح و ظهر و شب یک فنجان، بعد از غذا بنوشید. به هضم غذا کمک و گاستریت را برطرف می کند. تونیک (دارو یا مواد بهداشتی مقوی که حاوی انواع ویتامین است) و مدر است. در درمان تب های نوبه ای از آن استفاده می شود. در موارد آب آوردن نسوج تجویز می شود. در رفع قطع عادت ماهیانه زنان جوان، که ناشی از ضعف مفرط یا کم شدن فعالیت رحم است، بسیار مؤثر است. بازکننده مجاری عروق و قابض است. مسهل صفرا و زرداب و سایر اخلاط تلخ، که در معده جمع شده است.
2- اگر به مدت ده روز، هر روز یک فنجان، از دم کرده آن را بیاشامید، کم اشتهایی ناشی از سردی را رفع می کند و برای معالجه یرقان بسیار نافع است.
3- نوشیدن ده گرم از دم کرده آن یا خوردن چهار گرم از عصاره تازه این گیاه برای پاک کردن سینه از اخلاط و تقویت معده، کبد و طحال، روده ها، رحم، رکتوم «راست روده»، و دفع کرم های روده، درد بواسیر، مفاصل و معده بسیار مفید است.
4- دم کرده و ضماد آن برای گزیدگی عقرب نافع است.
5- آن را با افتیمون و اسطوخودوس دم کنید و بنوشید. پاک کننده شکم و مسهل سوداست. برای درمان لقوه، سستی اعضا، رعشه، صرع، سکته، کابوس، سرگیجه، مالیخولیا، خواب آلودگی و بیماری های چشم، گوش، دهان، حلق، معده، کبد و دردهای اعصاب مفید است.
6- خوردن آب دم کرده آن با برنج یا عدس برای کشتن اقسام کرم معده و روده نافع و مسهل است.
7- ده گرم از کوبیده آن را به تنهایی یا با عسل یا با افتیمونِ کوبیده بخورید؛ برای طحال بسیار نافع است.
۸- آب دم کرده غلیظ آن را با سرکه مخلوط کرده، بر موضع بمالید برای تسکین درد حاد مفاصل مجرب است.
9- آب غلیظ دم کرده آن را با موم و روغن گل سرخ یا روغن حنا مخلوط و دوباره دم کرده، آن را ضماد کنید؛ برای رفع درد تهیگاه، درد کهنه معده، کبد، بواسیر، شقاق رکتوم و رفع سفتی رحم نافع است.
10- آن را بسیار نرم بسایید و با موم مخلوط و شیاف کنید. برای خارج کردن انواع کرم از شکم نافع است.
11- اگر با روغن زیتون مخلوط و به بدن مالیده شود، مانع گزیدن پشه ها می شود.
12- آن را بسیار نرم بسایید و با عسل مخلوط کرده، به صورت خمیر سفتی در آورید و همانند شیاف در مهبل بگذارید. برای ازیاد خون ریزی عادت ماهیانه مفید است.
توجه:
مصرف زیاد این گیاه برای دهانه معده مضر است و ایجاد سردرد می کند. باید در حد مجاز و زیر نظر پزشک مصرف شود.
منبع: کتاب چهل گیاه، خواص و فواید درمانی نوشته دکتر محمد دریایی